Πως εορτάστηκαν τα 100 έτη από την Επανάσταση του 1821
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ανατρέξομε στα ιστορικά στοιχεία και να δούμε τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνισμός εόρτασε την επέτειο των 100 ετών από την Επανάσταση του 1821, δηλαδή την 25η Μαρτίου 1921.
Σε ότι αφορά το ιστορικό πλαίσιο της εποχής έχουμε μία Ελλάδα η οποία εκτείνεται μέχρι την Ανατολική Θράκη και το στρατό μας μόλις να έχει καταλάβει νέες θέσεις στην Κιουτάχεια και το Εσκί Σεχίρ. Μετά τις αποτυχημένες εκλογές του 1920 ο Ελ. Βενιζέλος έχει αποχωρήσει και την ηγεσία έχει αναλάβει το Λαϊκό κόμμα, το οποίο επανέφερε τον Βασιλέα Κωνσταντίνο. Ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν και στρατός μας έγραφε νέες σελίδες δόξας, η υπόλοιπη Ελλάς, η διχασμένη Ελλάς, εόρταζε τα 100 έτη από την επανάσταση.
Στην Αθήνα όπως πληροφορούμαστε από τα αρχεία της εποχής, τελέστηκε λαμπρή Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, όπου ευλογήθηκε πρώτα η σημαία της επαναστάσεως. Επίσης η πρωτεύουσα ξύπνησε από τους ήχους των κανονιοβολισμών του Λυκαβηττού. Όλοι οι κεντρικοί δρόμοι είχαν σημαιοστολιστεί με την Ελληνική σημαία αλλά και με αυτές των συμμάχων! Η στρατιωτική παράταξη εκτεινόταν από την Μητρόπολη έως το Σύνταγμα και την Ηρώδου Αττικού , από μαθητές των Σχολών Ευελπίδων, Χωροφυλακής και Διαχειριστών, του 26ου Συντάγματος πεζικού και πεζοναυτών. Την 10.30η , με την άφιξη του Βασιλέως στη Μητρόπολη, μεταξύ άλλων το πλήθος φώναζε και ευχόταν «Και στην Πόλη», «Στην Αγια Σοφιά του χρόνου!» . Εντός του Ναού προεξάρχων ήταν ο τότε Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος μαζί με τον Μητροπολίτη Αθηνών Μελέτιο και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου.
Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ο καθηγητής Καρολίδης εξεφώνησε ομιλία για «το θαύμα της Επαναστάσεως του 1821». Αργότερα ακολούθησε η στέψη του Ανδριάντα του Γρηγορίου Ε’, ( τα λείψανά του είχαν μεταφερθεί με κάθε επισημότητα στους εορτασμούς για τα 50 έτη από την επανάσταση, το 1871) του Ρήγα Φερραίου και κατά τις μεταμεσημβρινές ώρες εστέφθησαν οι τάφοι αγωνιστών και ευεργετών.
Η Αδριανούπολη, που τότε αποτελούσε τμήμα της Επικράτειας, έπλεε εις το «κυανόλευκον» και μετά τους κανονιοβολισμούς, τελέστηκε δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό και κατόπιν μαθητική και στρατιωτική παρέλαση. Το απόγευμα έλαβε χώρα λαμπαδηδρομία και αργότερα επίσημη δεξίωση στην αίθουσα του Φιλεκπαιδευτικού συλλόγου.
Στη λαμπροντυμένη και σημαιοστόλιστο Θεσσαλονίκη, στις 10.30 τελέστηκε Δοξολογία στον ναό της Αγίας Σοφίας και διενεργήθηκε έρανος υπέρ των οικογενιών των εφέδρων, ο οποίος απέδωσε άνω των 50000 δραχμών. Την 5η απογευματινή ο δημοτικός σύμβουλος Μπραχάλης εξεφώνησε ομιλία στο πεδίο το Άρεως και ακολούθησε μαθητική και στρατιωτική παρέλαση.
Είναι πάντως αυταπόδεκτο γεγονός ότι η Ελλάς δεν μπόρεσε να εορτάσει τα 100 έτη από την Επανάσταση όπως θα ήθελε, διότι η επέτειος τη βρήκε διχασμένη και με τον νεότερο άρρενα πληθυσμό στο Μικρασιατικό μέτωπο. Διαφορετικές αρνητικές συγκυρίες, δυστυχώς δεν επιτρέπουν και εφέτος τους εορτασμούς όπως θα έπρεπε.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ανατρέξομε στα ιστορικά στοιχεία και να δούμε τον τρόπο με τον οποίο ο Ελληνισμός εόρτασε την επέτειο των 100 ετών από την Επανάσταση του 1821, δηλαδή την 25η Μαρτίου 1921.
Σε ότι αφορά το ιστορικό πλαίσιο της εποχής έχουμε μία Ελλάδα η οποία εκτείνεται μέχρι την Ανατολική Θράκη και το στρατό μας μόλις να έχει καταλάβει νέες θέσεις στην Κιουτάχεια και το Εσκί Σεχίρ. Μετά τις αποτυχημένες εκλογές του 1920 ο Ελ. Βενιζέλος έχει αποχωρήσει και την ηγεσία έχει αναλάβει το Λαϊκό κόμμα, το οποίο επανέφερε τον Βασιλέα Κωνσταντίνο. Ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν και στρατός μας έγραφε νέες σελίδες δόξας, η υπόλοιπη Ελλάς, η διχασμένη Ελλάς, εόρταζε τα 100 έτη από την επανάσταση.
Στην Αθήνα όπως πληροφορούμαστε από τα αρχεία της εποχής, τελέστηκε λαμπρή Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, όπου ευλογήθηκε πρώτα η σημαία της επαναστάσεως. Επίσης η πρωτεύουσα ξύπνησε από τους ήχους των κανονιοβολισμών του Λυκαβηττού. Όλοι οι κεντρικοί δρόμοι είχαν σημαιοστολιστεί με την Ελληνική σημαία αλλά και με αυτές των συμμάχων! Η στρατιωτική παράταξη εκτεινόταν από την Μητρόπολη έως το Σύνταγμα και την Ηρώδου Αττικού , από μαθητές των Σχολών Ευελπίδων, Χωροφυλακής και Διαχειριστών, του 26ου Συντάγματος πεζικού και πεζοναυτών. Την 10.30η , με την άφιξη του Βασιλέως στη Μητρόπολη, μεταξύ άλλων το πλήθος φώναζε και ευχόταν «Και στην Πόλη», «Στην Αγια Σοφιά του χρόνου!» . Εντός του Ναού προεξάρχων ήταν ο τότε Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος μαζί με τον Μητροπολίτη Αθηνών Μελέτιο και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου.
Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ο καθηγητής Καρολίδης εξεφώνησε ομιλία για «το θαύμα της Επαναστάσεως του 1821». Αργότερα ακολούθησε η στέψη του Ανδριάντα του Γρηγορίου Ε’, ( τα λείψανά του είχαν μεταφερθεί με κάθε επισημότητα στους εορτασμούς για τα 50 έτη από την επανάσταση, το 1871) του Ρήγα Φερραίου και κατά τις μεταμεσημβρινές ώρες εστέφθησαν οι τάφοι αγωνιστών και ευεργετών.
Η Αδριανούπολη, που τότε αποτελούσε τμήμα της Επικράτειας, έπλεε εις το «κυανόλευκον» και μετά τους κανονιοβολισμούς, τελέστηκε δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό και κατόπιν μαθητική και στρατιωτική παρέλαση. Το απόγευμα έλαβε χώρα λαμπαδηδρομία και αργότερα επίσημη δεξίωση στην αίθουσα του Φιλεκπαιδευτικού συλλόγου.
Στη λαμπροντυμένη και σημαιοστόλιστο Θεσσαλονίκη, στις 10.30 τελέστηκε Δοξολογία στον ναό της Αγίας Σοφίας και διενεργήθηκε έρανος υπέρ των οικογενιών των εφέδρων, ο οποίος απέδωσε άνω των 50000 δραχμών. Την 5η απογευματινή ο δημοτικός σύμβουλος Μπραχάλης εξεφώνησε ομιλία στο πεδίο το Άρεως και ακολούθησε μαθητική και στρατιωτική παρέλαση.
Είναι πάντως αυταπόδεκτο γεγονός ότι η Ελλάς δεν μπόρεσε να εορτάσει τα 100 έτη από την Επανάσταση όπως θα ήθελε, διότι η επέτειος τη βρήκε διχασμένη και με τον νεότερο άρρενα πληθυσμό στο Μικρασιατικό μέτωπο. Διαφορετικές αρνητικές συγκυρίες, δυστυχώς δεν επιτρέπουν και εφέτος τους εορτασμούς όπως θα έπρεπε.